Afwachten...
De periode op de intensive care is heel heftig geweest.
We moeten erg wennen aan de andere werkwijze van het PMC, nu we zo gewend zijn aan de 1 op 1 verpleging van de IC.
Lennon ligt nog aan de monitor en moet van ver komen.
De artsen, verpleegkundige, paramedici maar vooral wij als ouders doen er alles aan om Lennon weer in zo goed mogelijke conditie te krijgen.
Nadat Lennon zo ziek is geweest, hebben de artsen besloten niet eerst 3 chemokuren af te wachten, maar willen direct door voor een stamceltransplantatie.
Chris en ik hebben in oktober al bloed laten afnemen om een goed beeld te krijgen hoe Lennon's bloed is opgebouwd om een geschikte donor te vinden voor de transplantatie.
We mogen niet meer naar huis maar moeten in het ziekenhuis blijven omdat de JMML ineens kan opvlammen.
Tot nu toe blijven de bloedwaardes stabiel en durven we weer rustig adem te halen en wat te ontspannen.
We genieten zo intens van elk moment met Lennon en zien hem weer opknappen.
Langzaam krijgen we het vertrouwen in hem en hoop op een goede afloop weer terug.
Toch zie ik erg op tegen de transplantatie. Wat gaat dat ons brengen en hoe ziek gaat Lennon worden. Moeten we misschien toch weer terug naar de IC?
Niemand kan het ons vertellen. Het is afwachten en hoop houden.
De periode op de intensive care is heel heftig geweest.
We moeten erg wennen aan de andere werkwijze van het PMC, nu we zo gewend zijn aan de 1 op 1 verpleging van de IC.
Lennon ligt nog aan de monitor en moet van ver komen.
De artsen, verpleegkundige, paramedici maar vooral wij als ouders doen er alles aan om Lennon weer in zo goed mogelijke conditie te krijgen.
Nadat Lennon zo ziek is geweest, hebben de artsen besloten niet eerst 3 chemokuren af te wachten, maar willen direct door voor een stamceltransplantatie.
Chris en ik hebben in oktober al bloed laten afnemen om een goed beeld te krijgen hoe Lennon's bloed is opgebouwd om een geschikte donor te vinden voor de transplantatie.
We mogen niet meer naar huis maar moeten in het ziekenhuis blijven omdat de JMML ineens kan opvlammen.
Tot nu toe blijven de bloedwaardes stabiel en durven we weer rustig adem te halen en wat te ontspannen.
We genieten zo intens van elk moment met Lennon en zien hem weer opknappen.
Langzaam krijgen we het vertrouwen in hem en hoop op een goede afloop weer terug.
Toch zie ik erg op tegen de transplantatie. Wat gaat dat ons brengen en hoe ziek gaat Lennon worden. Moeten we misschien toch weer terug naar de IC?
Niemand kan het ons vertellen. Het is afwachten en hoop houden.
Reacties
Een reactie posten